Het (verwerken en) publiceren van gegevens van levende personen is alleen mogelijk als de personen in kwestie hier uitdrukkelijke toestemming voor hebben gegeven. Ik pleit voor het expliciet vermelden van deze toestemming in publicaties! Privacy Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: je kunt niet zo maar gegevens van levende personen (verwerken en) publiceren. Zelfs niet als het al gepubliceerd is, mag je het niet zo maar herpubliceren. Stamboomonderzoekers moeten heel voorzichtig zijn met de gegevens van levende personen, de Wet Bescherming Persoonsgegeves bevat strikte regels voor de verwerking. Maar deze wet bevat ook uitzonderingen! Eén van de uitzonderingen is dat de gegevens van een levende persoon wel (verwerkt) en gepubliceerd mogen worden als de persoon in kwestie hier uitdrukkelijke toestemming voor heeft gegeven (die hij/zij overigens ook weer kan intrekken!). Is er wel of geen toestemming? Wanneer er in een gepubliceerde stamboom – in boek, tijdschrift of Internet – gegevens van levende personen voorkomen kan er toestemming voor zijn gegeven. Of, en dat is fout, de auteur publiceert bewust of onbewust persoonsgegevens zonder de vereiste toestemming. De wet vereist niet dat als er toestemming is gegeven, de toestemming vermeld moet worden. Maar ik pleit er voor dat, wanneer er gegevens van levende personen worden gepubliceerd, er wel duidelijk wordt vermeld dat de persoon in kwestie toestemming heeft gegeven. Voorbeeld van expliciete melding Op Genealogie Online worden geen gegevens van levende personen gepubliceerd. Tenzij de auteur aangeeft bij een persoon uit zijn of haar gegevensverzameling dat er toestemming is voor publicatie is. Als de auteur aangeeft dat er toestemming is, dan wordt deze toestemming ook in de publicatie duidelijk zichtbaar gemaakt. Dit geldt overigens zowel voor de openbare publicaties op Genealogie Online als de publicaties met een toegangspoort, die alleen toegankelijk zijn voor genodigden (van de auteur). Want ook het publiceren van gegevens van levende personen ‘achter een login’ mag alleen als de personen in kwestie hier toestemming voor hebben gegeven! Een voorbeeld van een vermelding van toestemming is te zien in Stamboom Cuperus en Holterman. Hier heeft de auteur toestemming gegeven voor het publiceren van zijn eigen gegevens en die van zijn echtgenote. Laat zien dat er begrip van en voor privacy is! Het duidelijk melden van de toestemming draagt ook bij aan de educatie omtrent privacy. Lezers van publicaties met meldingen van toestemming worden hierdoor weer gewezen op het feit, dat het (verwerken en) publiceren van gegevens van levende personen alleen is toegestaan na toestemming van deze personen, anders niet. Ook geven dergelijke meldingen van toestemming aan dat er bewust wordt omgegaan met de privacy van levende personen. Want zeg nu zelf, als je een publicatie op Stamboom Nederland ziet (een website van het Centraal Bureau van Genealogie), zoals bijvoorbeeld de publicatie van Henk Roelink, met gegevens van overleden maar ook een heleboel ogenschijnlijk levende personen, welk beeld roept dit dan op over het besef van privacy bij auteur en CBG?
Bob, hiervoor wordt de indruk gewekt dat een auteur wel toestemming kan geven voor publicatie van de gegevens van zijn echtgenote. Dat zal niet je bedoeling zijn.
Bij het genoemde Roelink-voorbeeld stel je de terechte vraag hoe het met het privacybesef van auteur en CBG gesteld is. De facto heb je het hier over een overtreding van de privacyregels en de vraag is natuurlijk ook in hoeverre het CBG als "platformverschaffer" daarvoor verantwoordelijkheid draagt.