In de discussiegroep soc.genealogy.benelux wordt er nog al eens afgegeven op commercieel getinte oproepen. Maar volgens mijn geldt er nog steeds: Ancestry is big business, genealogie is not (yet?)!
Illustratief vind ik een posting op het Archief Forum vandaag:
Noord-Ierland: 1 miljoen geboorte-, huwelijks-, overlijdens- en censusregisters online
Counties Antrim, Armagh, Down, Fermanagh, Londonderry and Tyrone. Slechts een deel is gratis raadpleegbaar. Volledige toegang tot de database kost £49.99 per jaar. Ga naar: www.emeraldancestors.com
Geld verdienen aan genealogie en Internet kun je grofweg in drie categorieën verdelen:
- Broninformatie – geld verdienen aan het ontsluiten van genealogische broninformatie
- Internetservices – geld verdienen aan services die genealogen via/op Internet worden geboden
- Programmatuur – geld verdienen aan stamboomprogrammatuur
Ik wil deze alle drie is langslopen.Broninformatie
Het schikbeeld van betalen voor broninformatie is toch wel Amerika, vele waardevolle bronnen zitten verstopt achter abonnementen. Grootste aanbieder is Ancestry.com (tegenwoordig trouwens ook Engeland, Canada, Australië en Duitsland). Bij Ancestry.com kost het duurste abonnement zo’n $35/maand. Voor dat bedrag krijg je onder andere toegang tot “U.S. census, birth, marriage, death, immigration, military records, and more.” Veel van deze bronnen zijn toegankelijk tot op het niveau van scans van de bronnen!
Gelukkig hoeven we voor onze broninformatie in Nederland niet te betalen. Sites als Genlias en de Digitale Stamboom Monitor ontsluiten hun databases zonder noodzaak van abonnementen. Keerzijde is echter wel dat deze instellingen (archieven) weinig tot geen geld hebben voor innovatie en digitalisering! Het bijhouden met de groeiende vulling van database en aantal bezoeker heeft de eerste prioriteit. Wat nu al de Nederlandse archieven eens geld gingen vragen (£49.99 per jaar?) voor de additionele service die zie bieden? Wat bieden deze extra inkomsten de instellingen voor mogelijkheden, en dus, wat biedt dat ons gebruikers voor extra’s? Of blijven we in Nederland leunen op (lovenswaardige maar kleinschalige) projecten als “van papier naar digitaal“?
De vraag is natuurlijk wel of instellingen überhaupt digitaal willen. Is men hier bang voor teruglopende bezoekersaantallen (so what?)? Hoe gaan de archieven in het buitenland hier mee om?
Internetservices
Op Internet worden diverse services aangeboden aan genealogen. Denk hierbij bijvoorbeeld eens aan de publicatie sites voor stambomen. Ook hier heb je – als je naar Nederland kijkt – gratis en betaalde varianten. Gratis zijn Genealogie Online (sinds kort reclamevrij), StamboomOnderzoek.com (enige reclame en bijdrage voor plaatsen foto’s) en uiteraard NGV’s stamboom site. De eerste twee zijn particuliere initiatieven, de derde een verenigingsinitiatief. Een “commerciële” site is UwStamboomOnline, u betaald hier 5 euro per maand. Ik heb commercieel hier express tussen aanhalingstekens gezet, want hoe commercieel is dit nu eigenlijk? Ok, als alle 259 publicaties betaalde klanten zijn is dit op jaarbasis ruim 15 duizend euro, maar is dit big business? Wat ik mij afvraag is bij welke van genoemde sites de meeste innovatie is en dus: is betaald beter? Als we naar de aantallen publicaties kijken dan steken Genealogie Online en NGV’s stamboom site qua aantal ver uit boven Uw Stamboom Online…
Programmatuur
Als we naar de Nederlandse stamboomprogramma’s kijken dan zien we eenzelfde beeld als bij de Internetservices. Je hebt de gratis varianten zoals Aldfaer en Geneaal. En je hebt de betaalde varianten zoals GensDataPro (60 euro voor NGV-leden en 70 euro voor niet leden), Pro-Gen (50 euro), Legacy (standaard editie is gratis, en de DeLuxe editie kost ongeveer 24 euro) en HazaData (40/80/120 euro).
Als ik dan kijk naar het gebruik door Genealogie Online gebruikers zie ik de volgende top 3:
- Aldfaer (265 auteurs = 43%)
- PRO-GEN (126 auteurs = 21%)
- GensDataPro (53 auteurs = 9%)
We zien dus een grote hang naar gratis (donaties worden gewaardeerd). Zouden de betaalde producten genoeg binnenhalen om van big business te spreken? Kun je je normale baan opzeggen?ConclusieZoals ik in de inleiding al zei: Ancestry is big business, genealogie is not (yet?)! In Amerika is de doelgroep vele malen groter, daar valt geld te verdienen. Hier zie je ook heel veel broninformatie beschikbaar komen, inclusief scans! In Nederlands geldt Not: Ik vraag me af of er in Nederland genoeg volume is om commercieel aantrekkelijke producten en diensten op te zetten op het vlak van genealogie. En wil de Nederlander wel betalen als er goede/afdoende gratis alternatieven zijn? Maar wellicht geldt in Nederland ook Not Yet: Geld vragen/verdienen is niet per definitie commercieel! Het biedt de organisaties/personen mogelijkheden tot uitbreiding en innovatie. En zijn gebruikers hier niet mee gediend?
Ik wil er toch kort even op ingaan…
De percentages gebruikers die van Genealogie-Online gebruik maken: de oorzaak kan heel goed zijn dat de programma’s die onder genealogie-online gebruikers veel worden gebruikt zouden wel eens een veel minder goede website kunnen maken, waardoor gebruikers van die programma’s naar genealogie-online uitwijken. Bob geeft wel aan dat de percentages niet per se representatief zijn voor werkelijk gebruik, maar eigenlijk zijn ze dus waarschijnlijk absoluut niet representatief. Ze vormen eerder een indicatie voor de kwaliteit van de website die een programma zelf produceert (en het emak waarmee het programma zelf websites maakt). Er zijn enorm veel ProGen websites, en google maar eens op “GensDataPro”, dan vindt je duizenden websites, veelal gemaakt door mensen die zelf vrijwel niets kunnen met HTML. Een laag gehalte GDP-gebruikers op genealogie-online is dus misschien een erg goede indicatie dat de gebruikers van GDP heel eenvoudig zelf een website in GDP opstellen, en dat deze webstie voldoet voor die mensen. Een juist inzicht in percentage gebruikers van programma’s is derhalve niet op deze manier te verkrijgen.
Een groot voordeel van een betaald programma is dat dit verplichtingen schept: een aanbieder van betaalde programmatuur verplicht zich tot het oplossen van alle (gemelde) problemen en aanpassingen aan nieuwe systemen en mogelijkheden. Dat wil niet zeggen dat gratis programma’s dat niet doen, maar een koper kan er op rekenen en vertrouwen (zolang hij/zij zijn problemen maar meldt).
Bas Wilschut